حملات بی‌رحمانه اخیر به اسرائیل توسط سازمان تروریستی حماس، بار دیگر نقش شرورانه رژیم تروریستی اسلامی در ایران را به روشنی نشان داده است. دخالت مستقیم رژیم اسلامی در این حملات وحشیانه یک واقعیت تهدیدآمیز را نشان می‌دهد که خیلی فراتر از حمایت ساده می‌رود. “اتحاد علیه ایران هسته‌ای” از جمله سازمان‌هایی است که این واقعیت را بلند و روشن گفته است، و همزمان خواستار حمله نظامی به ایران شده است.
رژیم تروریستی در ایران، خون بر دستان خود دارد. این رژیم نه تنها در حملات اخیر نقش داشته است، بلکه تاریخ طولانی در ترویج خشونت و ترور دارد. این رژیم تروریستی افتخار و هویت ملی ما را ربوده است. این یک رژیمی است که باید برای اعمال خود مسئولیت پذیری کند. اما روشی که توسط برخی، از جمله “اتحاد علیه ایران هسته‌ای” پیشنهاد شده است، یک بازی خطرناک است، یکی که می‌تواند ایران عزیزتر از جان را به هرج و مرجی مشابه آنچه که ما در عراق شاهد بودیم، بیافکند.
سناتور جوزف لیبرمن، رئیس “اتحاد علیه ایران هسته‌ای”، که یکی از مدافعان شدید جنگ فاجعه‌بار عراق بود، به نظر می‌رسد سرنوشت مشابهی برای ایران تصور می‌کند. جراحات از مداخلات گذشته، به خصوص توسط ایالات متحده، هنوز ایرانیان را می‌ترساند. نقش محوری که ایالات متحده، به خصوص تحت پرچم حزب دموکرات به رهبری جیمی کارتر، در سرنگونی شاهنشاه ایران و انداختن خمینی به قدرت ایفا کرد، یادآوری زنده از تهدیدهای دخالت خارجی است.
فراخوان برای اقدام نظامی، فراخوانی برای تخریب ایرانی است که ما آن را میپرستیم. دیدن ایرانیانی که با سازمان‌هایی مانند “اتحاد علیه ایران هسته‌ای” همکاری می‌کنند، غیر قابل تحمل است، و به نظر می‌رسد وفاداری خود را به ایران کنار گذاشته اند و با برنامه‌های جنگ طلبانه هماهنگ شده اند. باید به یاد داشت که حمله به ایران مترادف با حمله به رژیم اسلامی نیست. پیامدهای چنین اقدامات نظامی سنگین است، و مردم ایران بیشترین زیان را خواهند پرداخت.
جالب است که راه‌های جایگزینی برای ضعیف کردن رژیم تروریستی وجود دارد بدون اینکه به تجاوز نظامی پناه برد. یک رویکرد استراتژیک تر شامل سرکوب شبکه‌های بین‌المللی رژیم است. منع سران رژیم، فرزندان آنها، و حامیان آنها از اقامت و کار کردن در کشورهایی مانند ایالات متحده و کانادا می‌تواند به طور قابل توجهی رژیم را تضعیف کند. علاوه بر این، به پایان دادن فعالیت‌های لابی رژیم اسلامی در اروپا و غرب، همراه با بستن سفارت‌خانه‌های آن، رژیم را بیشتر ضعیف خواهد کرد.
جهان آزاد نیز می‌تواند از اسرائیل یاد بگیرد، که اخیرا اعلیحضرت رضا شاه دوم را به کشور دعوت کرد، و او را رهبر مشروع یک ایران آزاد شناخت.
در نتیجه، در حالی که فراخوان برای مسئولیت‌پذیری رژیم تروریستی در ایران عادلانه است، دستیابی به این هدف باید با دقت انجام شود. اقدام نظامی علیه ایران یک تلاش بی‌پروایی است که منطقه را به بحران بیشتری خواهد انداخت. با اقدامات استراتژیک و غیر خشونت‌آمیز، جامعه بین‌المللی می‌تواند به طور موثر به این رژیم ترور پایان دهد، و به این ترتیب صلح و عدالت را به مردم ایران و منطقه در کل باز گرداند.